Załączam zdjęcia okolicznych budynków w tym krótkim wpisie. Czy tak mała miejscowość mogła by się okazać miejscem zamieszkania polskiego Sherlocka - Czy też Szczepana? Jakie są wasze propozycje lokacji? (zamieszczajcie foto)
Zastanawiacie się w jaki sposób ćwiczyć dedukcję i spostrzegawczość, którą możemy dostrzec chociażby w serialu Sherlock? Mam dla Was sposób, który możecie przetestować w gronie znajomych jak i rodziny. Tym sposobem jest gra w mafię. Opis zabawy znajdziecie poniżej. Nie został on napisany przeze mnie więc na samym końcu umieszczam linka do oryginału. Miłej zabawy detektywi!
Czytaj dalej →
Mafia to gra towarzyska, w którą może grać nieskończona ilość osób. Dzięki temu świetnie sprawdza się na koloniach, na wczasach w większym gronie oraz jako urozmaicenie biwakowania przy ognisku. Zabawa polega na tropieniu i eliminowaniu członków „mafii”, więc spodoba się każdemu, kto chciałby zostać detektywem, negocjatorem, czy po prostu wierzy, że ma dobrą intuicję. Zasady są bardzo proste i wszyscy je w mig zrozumieją.
Początek rozgrywki
Na początku wybieramy osobę zwaną mistrzem. Podczas pierwszej rozgrywki jest to zazwyczaj osoba, która najlepiej zna zasady i będzie pomagać innym. W kolejnych turach tę rolę mogą spełniać inni gracze, wybrani przez losowanie albo według własnej woli. Od razu dodajmy tutaj, że mistrz nie bierze udziału w dyskusjach, tropieniu i eliminowaniu mafii, ponieważ już od początku gry zna wszystkie podziały i jedynie prowadzi rozgrywkę, pilnując przestrzegania zasad.
Pozostałe osoby musimy podzielić na miasto (dobrzy) i mafię (źli). Można także ustalić kilka osób o dodatkowych funkcjach, ale o tym za chwilę. Stosunek miasta do mafii powinien wynosić nie mniej niż 3/1, czyli np. 10 mieszkańców miasta i 3 mafiosów. Podziału dokonujemy za pomocą kart do gry. Kolor czerwony oznacza miasto, a czarny mafię. Mistrz wybiera z talii tyle kart ile jest graczy i pozwala im wylosować jedną, która będzie oznaczała konkretną funkcję. Gracze nie mogą zdradzić innym kim są, dopóki nie zostaną wyeliminowani.
Rozgrywka
Kiedy każdy zna już swoją funkcję, rozpoczynamy grę. Wszyscy zawodnicy zamykają lub zasłaniają oczy,mistrz zarządza noc, a następnie prosi mafię o wybudzenie się. W tym momencie mafiosi dowiadują się z kim są w grupie, co może im później pomóc w taktyce. Mistrz pyta mafię kogo chcą wyeliminować, a ci bezgłośnie, aby nikt ich nie poznał, wskazują palcami na jedną z osób. Muszą być zgodni.
Po dokonaniu wyboru mistrz ponownie prosi wszystkich o zamknięcie oczu, a po chwili zarządza dzień i wtedy budzi się każdy z graczy. Prowadzący grę informuje wszystkich kogo wyeliminowała mafia i ta osoba nie bierze już udziału w rozgrywce. Może ona się przyglądać wszystkiemu nawet w nocy, ale nie może podpowiadać innym o swoich obserwacjach. Dobrze będzie jeśli położy przed sobą odkrytą kartę, którą wylosowała, żeby inni widzieli, iż nie bierze już udziału w grze.
Teraz głos zabierają wszyscy gracze i wspólnie starają się wykryć członka mafii. Analizują swoje zachowania, wyrażają domysły, bronią swojej osoby, atakują innych i przekonują do swoich racji. Oczywiście mafiosi również biorą udział w dyskusji i mylą trop lub próbują namówić resztę do głosowania przeciwko osobie, która nie jest z nimi w grupie. Gdy wszyscy gracze określą juz swoje przypuszczenia i większością głosów wybiorą jedną osobę, podejrzewaną o konszachty z mafią - zostaje ona wyeliminowana.
Gracz, który odpadł, odsłania swoją kartę i przedstawia swoją prawdziwą funkcję. Jeżeli trafiło na członkamafii, to miasto triumfuje, a jeśli na mieszczucha, to mafiosom udało się oszukać prawych obywateli i zwiększyli swoje szanse na przejęcie władzy w mieście.
Ponownie każdy zamyka oczy, zapada noc i mafiosi eliminują kolejną osobę. Później nadchodzi dzień, dochodzenie i wszyscy odrzucają następną osobę podejrzewaną o powiązania z przestępcami. I tak aż do zabicia wszystkich mafiosów lub mieszczuchów. Wygrywają ci, którzy pozostali.
A żeby gra była jeszcze ciekawsza i trudniejsza, poszczególni mafiosi powinni się budzić na przemian (np. według figury na karcie), poza pierwszą nocą, i wskazywać osobę do odstrzelenia. Dzięki temu, gdy wszyscy wskażą inną osobę, nikt nie zostaje wyeliminowany i rozpoczyna się dzień, podczas którego członkom mafii trudniej jest namówić się na wykluczenie następnego przeciwnika.
Gracze o innych funkcjach
Uatrakcyjnić grę może także wprowadzenie dodatkowych funkcji. Ustala się je przed losowaniem kart, aby każdy wiedział, że jak na przykład wylosuje króla pik, to będzie policjantem, a jak dziewiątkę kier – barmanem. Oczywiście tych funkcji się również nie zdradza. *(Od Autora: Skróciłem listę postaci funkcyjnych do 2 używanych przeze mnie)*
Lekarz - Po otwarciu oczu, wybiera jedną osobę którą chce uratować (może wskazać siebie). Jeśli wskaże tą samą osobę co mafia, nie ginie ona tej nocy.
Detektyw - Wskazuje jedną osobę, mistrz gry udziela odpowiedzi czy ta osoba jest z mafii czy nie.
To tylko kilka popularnych postaci, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby samemu wymyślić dodatkowe role. W przypadku wielu funkcji mistrz powinien robić duże przerwy między prośbą zamknięcia oczu a rozbudzeniem mafii, aby dać czas na pokazanie chęci do rozbudzenia się (np. poprzez podniesienie ręki) graczom o innych rolach. On sam decyduje w jakiej kolejności będą się budzić. Warto zrobić również kilka oddzielnych grup mafii, które będą eliminować mieszkańców i siebie nawzajem. O odpadnięciu funkcyjnych postaci ogłasza mistrz lub same się dekonspirują, gdy nadejdzie na to czas.
Początek rozgrywki
Na początku wybieramy osobę zwaną mistrzem. Podczas pierwszej rozgrywki jest to zazwyczaj osoba, która najlepiej zna zasady i będzie pomagać innym. W kolejnych turach tę rolę mogą spełniać inni gracze, wybrani przez losowanie albo według własnej woli. Od razu dodajmy tutaj, że mistrz nie bierze udziału w dyskusjach, tropieniu i eliminowaniu mafii, ponieważ już od początku gry zna wszystkie podziały i jedynie prowadzi rozgrywkę, pilnując przestrzegania zasad.
Pozostałe osoby musimy podzielić na miasto (dobrzy) i mafię (źli). Można także ustalić kilka osób o dodatkowych funkcjach, ale o tym za chwilę. Stosunek miasta do mafii powinien wynosić nie mniej niż 3/1, czyli np. 10 mieszkańców miasta i 3 mafiosów. Podziału dokonujemy za pomocą kart do gry. Kolor czerwony oznacza miasto, a czarny mafię. Mistrz wybiera z talii tyle kart ile jest graczy i pozwala im wylosować jedną, która będzie oznaczała konkretną funkcję. Gracze nie mogą zdradzić innym kim są, dopóki nie zostaną wyeliminowani.
Rozgrywka
Kiedy każdy zna już swoją funkcję, rozpoczynamy grę. Wszyscy zawodnicy zamykają lub zasłaniają oczy,mistrz zarządza noc, a następnie prosi mafię o wybudzenie się. W tym momencie mafiosi dowiadują się z kim są w grupie, co może im później pomóc w taktyce. Mistrz pyta mafię kogo chcą wyeliminować, a ci bezgłośnie, aby nikt ich nie poznał, wskazują palcami na jedną z osób. Muszą być zgodni.
Po dokonaniu wyboru mistrz ponownie prosi wszystkich o zamknięcie oczu, a po chwili zarządza dzień i wtedy budzi się każdy z graczy. Prowadzący grę informuje wszystkich kogo wyeliminowała mafia i ta osoba nie bierze już udziału w rozgrywce. Może ona się przyglądać wszystkiemu nawet w nocy, ale nie może podpowiadać innym o swoich obserwacjach. Dobrze będzie jeśli położy przed sobą odkrytą kartę, którą wylosowała, żeby inni widzieli, iż nie bierze już udziału w grze.
Teraz głos zabierają wszyscy gracze i wspólnie starają się wykryć członka mafii. Analizują swoje zachowania, wyrażają domysły, bronią swojej osoby, atakują innych i przekonują do swoich racji. Oczywiście mafiosi również biorą udział w dyskusji i mylą trop lub próbują namówić resztę do głosowania przeciwko osobie, która nie jest z nimi w grupie. Gdy wszyscy gracze określą juz swoje przypuszczenia i większością głosów wybiorą jedną osobę, podejrzewaną o konszachty z mafią - zostaje ona wyeliminowana.
Gracz, który odpadł, odsłania swoją kartę i przedstawia swoją prawdziwą funkcję. Jeżeli trafiło na członkamafii, to miasto triumfuje, a jeśli na mieszczucha, to mafiosom udało się oszukać prawych obywateli i zwiększyli swoje szanse na przejęcie władzy w mieście.
Ponownie każdy zamyka oczy, zapada noc i mafiosi eliminują kolejną osobę. Później nadchodzi dzień, dochodzenie i wszyscy odrzucają następną osobę podejrzewaną o powiązania z przestępcami. I tak aż do zabicia wszystkich mafiosów lub mieszczuchów. Wygrywają ci, którzy pozostali.
A żeby gra była jeszcze ciekawsza i trudniejsza, poszczególni mafiosi powinni się budzić na przemian (np. według figury na karcie), poza pierwszą nocą, i wskazywać osobę do odstrzelenia. Dzięki temu, gdy wszyscy wskażą inną osobę, nikt nie zostaje wyeliminowany i rozpoczyna się dzień, podczas którego członkom mafii trudniej jest namówić się na wykluczenie następnego przeciwnika.
Gracze o innych funkcjach
Uatrakcyjnić grę może także wprowadzenie dodatkowych funkcji. Ustala się je przed losowaniem kart, aby każdy wiedział, że jak na przykład wylosuje króla pik, to będzie policjantem, a jak dziewiątkę kier – barmanem. Oczywiście tych funkcji się również nie zdradza. *(Od Autora: Skróciłem listę postaci funkcyjnych do 2 używanych przeze mnie)*
Lekarz - Po otwarciu oczu, wybiera jedną osobę którą chce uratować (może wskazać siebie). Jeśli wskaże tą samą osobę co mafia, nie ginie ona tej nocy.
Detektyw - Wskazuje jedną osobę, mistrz gry udziela odpowiedzi czy ta osoba jest z mafii czy nie.
To tylko kilka popularnych postaci, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby samemu wymyślić dodatkowe role. W przypadku wielu funkcji mistrz powinien robić duże przerwy między prośbą zamknięcia oczu a rozbudzeniem mafii, aby dać czas na pokazanie chęci do rozbudzenia się (np. poprzez podniesienie ręki) graczom o innych rolach. On sam decyduje w jakiej kolejności będą się budzić. Warto zrobić również kilka oddzielnych grup mafii, które będą eliminować mieszkańców i siebie nawzajem. O odpadnięciu funkcyjnych postaci ogłasza mistrz lub same się dekonspirują, gdy nadejdzie na to czas.
Zapewne większość z tu obecnych, przybyła prowadzona serialem "Sherlock". Jeśli tak, to odnajdziecie tutaj coś co na pewno Was zainteresuje.
Tym czymś będzie niewątpliwie specjalny gość który odwiedzi imprezę filmową Off Plus Camera. Gościem specjalnym będzie Benedict Cumberbatch - aktor wcielający się w postać słynnego Sherlocka Holmesa, w najnowszej produkcji BBC. Impreza odbędzie się już 10.05 w Kijów Centrum. Aby dostać się do środka powinniśmy posiadać odpowiednie wejściówki.
Więcej na stronie:
Off Plus Camera
Podziękowania dla JS za informację o wydarzeniu. Czytaj dalej →
Tym czymś będzie niewątpliwie specjalny gość który odwiedzi imprezę filmową Off Plus Camera. Gościem specjalnym będzie Benedict Cumberbatch - aktor wcielający się w postać słynnego Sherlocka Holmesa, w najnowszej produkcji BBC. Impreza odbędzie się już 10.05 w Kijów Centrum. Aby dostać się do środka powinniśmy posiadać odpowiednie wejściówki.
Więcej na stronie:
Off Plus Camera
Podziękowania dla JS za informację o wydarzeniu. Czytaj dalej →
Kolejny post na tym blogu. Tym razem pozostawiamy świat Sherlocka, ale też nie do końca. Chcę w jednym artykule zawrzeć seriale które mogą pomóc w praktycznym treningu dedukcji. Przy okazji poza zabawą jakiej dostarcza wykrywanie kryminalistów, możemy w nich odnaleźć także rady jak postępować powinien (i nie powinien) prawdziwy detektyw. Oto zestawienie 3 najlepszych seriali (chodzi mi o nowe produkcje) które z całą stanowczością mogę polecić Wam, Drodzy Detektywi.
1. Sherlock - Ten już zapewne znacie. Mogę powiedzieć więcej, to z jego powodu znaleźliście się na tej stronie i czytacie ten tekst. Jeśli jednak Wasze odwiedziny są zupełnie przypadkowe, to należą Wam się wyjaśnienia. Sherlock jest bowiem jak dotychczas najlepiej zrealizowanym serialem, opowiadającym historię detektywa doradczego, jakim była/jest postać Sherlocka Holmes'a. Mistrzowski montaż i wykonanie, są dopełnione świetną muzyką i scenariuszem niekiedy zapierającym dech w piersiach. Jednym z niewielu minusów tegoż serialu jest fakt że na sezon składają się 3 odcinki po 1,5 godziny, a na następny trzeba czekać cały rok.
2) Elementary - Skoro Anglicy mają swojego Sherlocka, to czemu tego samego nie mogą Amerykanie. Elementary także prezentuje dzieje detektywa, lecz akcja została przeniesiona do Nowego Jorku. Co ciekawe w tym serialu, to zamysły twórców, jako że Watson... a zresztą... zobaczcie sami.
3- Hannibal - Jak działa psychopatyczny umysł? Nie wiecie? Na szczęście nie musicie tego sprawdzać - Will Graham robi to za Was. Jest to pozycja nie koniecznie ucząca nas umiejętności dedukcji, bardziej skupia się ona na relacjach, psychologii i sposobach działania umysłu morderców. Nie polecam osobom o słabych nerwach jako że w trakcie serialu jesteśmy w stanie doświadczyć wielu nie koniecznie przyjemnych scen.
I to już wszystko. Nie można zapomnieć oczywiście o serialu House, który całymi garściami wzoruje się na opowieściach o Sherlocku Holmesie. Szczególnie rzucają się w oczy zagadki, jak i nawiązania (holmes - house, watson - wilson). Nie został on jednak uwzględniony w top 3, gdyż fabułę stanowią zagadki natury medycznej. Jednak poczucie humoru i emocje pozwalają świetnie bawić się przy oglądaniu.
Czytaj dalej →
I to już wszystko. Nie można zapomnieć oczywiście o serialu House, który całymi garściami wzoruje się na opowieściach o Sherlocku Holmesie. Szczególnie rzucają się w oczy zagadki, jak i nawiązania (holmes - house, watson - wilson). Nie został on jednak uwzględniony w top 3, gdyż fabułę stanowią zagadki natury medycznej. Jednak poczucie humoru i emocje pozwalają świetnie bawić się przy oglądaniu.
Jakie są cechy prawdziwego detektywa? Wydaje mi się że jest ich zbyt wiele, żeby je wyliczać. Możemy jednak z całkowitą pewnością przyznać, że jedną z nich jest spostrzegawczość przydająca się na każdym kroku. Lecz kto powiedział że nasze detektywistyczne zdolności możemy wykorzystywać jedynie do rozwiązywania spraw? W rzeczywistości nasza spostrzegawczość i urok osobisty mogą zostać użyte chociażby do... poderwania dziewczyny. Dzięki prostemu trickowi i ćwiczeniu możecie wykorzystać swoje detektywistyczne zdolności aby uzyskać numer pięknej dziewczyny.
Sam, będąc aspołecznym człowiekiem, nie mam okazji użyć tej metody, jednak Wam może się ona przydać. Dobrze, ale przejdźmy do sedna, gdzie wytłumaczę krok po kroku przebieg sztuczki.
Zaczynamy od podejścia i zagadania do dziewczyny. To może być najtrudniejsze. Ważne żebyśmy byli cały czas uśmiechnięci. Nie stresuj się! To tylko zabawa! Zagadywanie polega na powitaniu, przedstawieniu się i spytaniu czy nasz "cel" ma ochotę wziąć udział w małej zabawie. Jeśli nie, odchodzimy. Jeśli tak, lecimy dalej.
Bierzemy do ręki kartkę i długopis, i mówimy że zasada zabawy polega na tym, że jeśli odgadniemy dzień i miesiąc urodzin dziewczyny, ta da nam swój numer. Prosimy aby skupiając się na dniu urodzin podążała za naszym palcem wskazującym w czasie gdy my będziemy liczyć. Oba palce wskazujące układamy równolegle do siebie jak znak równości "=". Następnie palec wyżej podnosimy o trochę do góry, za każdym razem licząc kolejny dzień od 1 do 31.
Cały trick polega na tym że przy pozycji dnia w którym kobieta się urodziła, jej oczy na chwile zatrzymają się. Naszym zadaniem jest zauważyć mniej więcej gdzie znajduje się ta pozycja, a następnie zmniejszać zakres. To samo robimy z miesiącem.
W ten oto sposób możemy "wyrwać" prawie każdą laskę. Jeśli zaś się nie uda - możemy zawsze obrócić to w żart i zaśmiać się (ew. powiedzieć że próbowaliśmy tej sztuczki bo dana dziewczyna bardzo nam się spodobała - co może zostać przypisane nam jako plus) Czytaj dalej →
Sam, będąc aspołecznym człowiekiem, nie mam okazji użyć tej metody, jednak Wam może się ona przydać. Dobrze, ale przejdźmy do sedna, gdzie wytłumaczę krok po kroku przebieg sztuczki.
Zaczynamy od podejścia i zagadania do dziewczyny. To może być najtrudniejsze. Ważne żebyśmy byli cały czas uśmiechnięci. Nie stresuj się! To tylko zabawa! Zagadywanie polega na powitaniu, przedstawieniu się i spytaniu czy nasz "cel" ma ochotę wziąć udział w małej zabawie. Jeśli nie, odchodzimy. Jeśli tak, lecimy dalej.
Bierzemy do ręki kartkę i długopis, i mówimy że zasada zabawy polega na tym, że jeśli odgadniemy dzień i miesiąc urodzin dziewczyny, ta da nam swój numer. Prosimy aby skupiając się na dniu urodzin podążała za naszym palcem wskazującym w czasie gdy my będziemy liczyć. Oba palce wskazujące układamy równolegle do siebie jak znak równości "=". Następnie palec wyżej podnosimy o trochę do góry, za każdym razem licząc kolejny dzień od 1 do 31.
Cały trick polega na tym że przy pozycji dnia w którym kobieta się urodziła, jej oczy na chwile zatrzymają się. Naszym zadaniem jest zauważyć mniej więcej gdzie znajduje się ta pozycja, a następnie zmniejszać zakres. To samo robimy z miesiącem.
W ten oto sposób możemy "wyrwać" prawie każdą laskę. Jeśli zaś się nie uda - możemy zawsze obrócić to w żart i zaśmiać się (ew. powiedzieć że próbowaliśmy tej sztuczki bo dana dziewczyna bardzo nam się spodobała - co może zostać przypisane nam jako plus) Czytaj dalej →
Wydaje się proste. Jako początkujący, a może i bardziej doświadczeni detektywi, na pewno spotkaliście się z tymi dwoma pojęciami. Zapewne wiecie też co oznacza każde z nich. Jednak niekiedy te dwa pojęcia są mylone, a żeby zostać detektywem trzeba rozumieć różnicę. Oczywiście na internecie możemy odnaleźć wiele wyjaśnień jednak język niektórych może być niezrozumiały. Postaram się to wyjaśnić jak najprościej jest to możliwe.
Indukcja - Od szczegółu do ogółu - Jeśli mamy rząd stołów, patrzymy na pierwszy - ma 4 nogi, patrzymy na 2 - ma 4 nogi itp. itd. to możemy założyć że wszystkie stoły tutaj mają 4 nogi.
Dedukcja - Od ogółu do szczegółu - Widzimy u kogoś czerwoną twarz, pot na twarzy i czujemy ciepło - Uznajemy jako rację że w pokoju jest gorąco. Obserwujemy - Zauważamy - Dedukujemy - Wyciągamy wnioski.
Brane pod uwagę są jeszcze 2 rodzaje rozumowania. Są to mianowicie:
Analogia - Odwołanie do odmiennego zjawiska. Spotykana często w poezji, niekiedy przydatna. Przykład: "Morderca wyrzucony z gangu był niczym wilk odłączony od stada. Musiał sam zabijać, aby nie zostać zabitym."
Schemat Dowodzenia - Jest to według mnie najciekawszy, jednak najmniej sprawdzalny sposób ze wszystkich. Otóż polega on na tworzeniu schematu np. Jeśli król rządzi państwem, żona rządzi królem, a dziecko rządzi żoną, to można stwierdzić, że dziecko rządzi państwem ;) Czytaj dalej →
Indukcja - Od szczegółu do ogółu - Jeśli mamy rząd stołów, patrzymy na pierwszy - ma 4 nogi, patrzymy na 2 - ma 4 nogi itp. itd. to możemy założyć że wszystkie stoły tutaj mają 4 nogi.
Dedukcja - Od ogółu do szczegółu - Widzimy u kogoś czerwoną twarz, pot na twarzy i czujemy ciepło - Uznajemy jako rację że w pokoju jest gorąco. Obserwujemy - Zauważamy - Dedukujemy - Wyciągamy wnioski.
Brane pod uwagę są jeszcze 2 rodzaje rozumowania. Są to mianowicie:
Analogia - Odwołanie do odmiennego zjawiska. Spotykana często w poezji, niekiedy przydatna. Przykład: "Morderca wyrzucony z gangu był niczym wilk odłączony od stada. Musiał sam zabijać, aby nie zostać zabitym."
Schemat Dowodzenia - Jest to według mnie najciekawszy, jednak najmniej sprawdzalny sposób ze wszystkich. Otóż polega on na tworzeniu schematu np. Jeśli król rządzi państwem, żona rządzi królem, a dziecko rządzi żoną, to można stwierdzić, że dziecko rządzi państwem ;) Czytaj dalej →
Subskrybuj:
Posty (Atom)
